En dan is het 22 febrauri. De dag waarop de chemotherapie zal starten. We moeten eemaal per vier weken ons melden. De combinatie van de chemo zal met zes uur inlopen

We zitten nog midden in de Coronaperiode. Het is dus niet wenselijk dat ik tijdens het toedienen van de chemo blijf. Ik zie dat Jorrit dit heel lastig vind. Ik wil hem daarom ook niet alleen laten. Ik ga met en zuster in gesprek en leg uit hoe en wat. Zij regelt voor ons een kamer op de dagbehandeling Oncologie. Dit is een kamer apart en dan mag ik wel bij hem blijven.

Als we hier zijn aangekomen word het infuus geprikt. Er word nogmaals uitgelegd wat de bedoeling is en de eerste zakken worden aangehangen en lopen langzaam via het infuus bij Jorrit naar binnen. De komende 6 uur zitten we hier nog wel.

Na 6,5 uur is de chemo volledig ingelopen en mogen wij huiswaarts maken. Jorrit voelt zich best ok, op wat vermoeiheid na. Hij gaat goed slapen en word redelijk wakker. In de loop van de dag veranderd zijn gemoedstoestand. Hij word heel erg misselijk en beroerd. Begint met spugen en pijn in zijn gewrichten. Ik bel meermaals met het ziekenhuis. Het spugen blijft maar aanhouden. Na 2 dagen word er wat anders voorgeschreven tegen de misselijkheid en dat ga ik ’s ochtends vroeg in Haarlem ophalen in de hoop dat dit helpt. Het spugen word zo extreem dat Jorrit een klaplong krijgt van al het spugen op dag 4. De extra medicatie begint hierna aan te slaan en eindelijk raakt de misselijkheid over. Het is dag 5 na de chemo en Jorrit begin weer een beetje mens te worden.

Vier weken later later staat ons weer hetzelfde te wachten. Dit keer vanaf nu zal Jorrit het alleen moeten doen en kan ik alleen de eerste en laatste 30 minuten bij hem blijven. Door de ervaring van de eerste keer werd er nu scherper ingezet met anti misselijkheid. Gelukkig, deze medicatie slaat aan. Lichte misselijkheid maar goed te doen. Maar vanaf dag 3 is de extreme pijn in gewrichten zoals knieen weer terug. Jorrit weet niet waar die het zoeken moet van de pijn maar helaas is het ook dit ´uitzitten” .

Er komen wat extra klachten bij. Gevoelloze vingers, getintel in de tenen. In overleg word er wel verdergaan met de chemo.

Kuur 3 en 4 waren identiek aan voorgaande keren. Op 26 april was dan eindelijk de laatste chemo. Zouden we dan nu eindelijk vooruit kunnen gaan kijken?

https://www.doneeractie.nl/help-jorrit-zijn-herrineringen-te-maken-zie-update/-71511

Het was een druilerige zomer. Veel regen en geen extreme warme dagen. Het was wel de zomer dat er weer voor het eerst op het circuit van Zandvoort de Formule 1 werd gereden.

Het was ook de zomer dat Jorrit voor het eerst ziek werd. Het begon met een ontstoken oog. En niet zo’n ontstoken oog die iedereen wel eens heeft. Nee heel heftig en pijnlijk. Direct daaropvolgend een blindedarmonsteking, nierbekkenontsteking, dubbele liesbreuk en twee keer een longontsteking.

Jorrit was altijd gezond. Ik dacht dat het door het vele werken kwam, gewoon even wat rust inlassen en dan zou het wel weer goed komen. Onze huisarts vertrouwde het toch niet en liet de VU naar de longfoto kijken. Zij twijfelde. Zij zagen wel een vlekje op Jorrit zijn longen maar gezien zijn leeftijd vermoedde ze dat er niet zo veel aan de hand zou zijn. Gezien de twijfel stuurde de huisarts ons toch door naar het Spaarne ziekenhuis. Wij waren er nog van overtuigd dat er niet zo veel aan de hand was en dat het een routine controle zou zijn.

In het Spaarne was de desbetreffende arts van de afdeling longgeneeskunde meteen heel direct en eerlijk. Ook haar twijfel was groot en we moesten rekening houden met het slechte scenario. We konden hier achter komen door een punctie te doen. Omdat Jorrit zijn long zo slecht was moesten we er wel rekening mee houden dat hij tijdens de punctie een klaplong zou krijgen.

We wisten nu van de risico’s af en gingen ons opmaken voor de punctie op 13 december 2021….

https://www.doneeractie.nl/help-jorrit-zijn-herrineringen-te-maken-zie-update/-71511