De maanden die volgen na de laatste bestraling zijn niet fijn. Het afbouwen van de Dexametason lukt eigenlijk niet ot nihil. Maar de bijwerkingen van de Dexa zijn helaas enorm. Jorrit is in 5 maanden tijd ruim 40 kilo aangekomen, heeft enorm last van zijn darmen en een opgezette buik die heel hard word waardoor beweging een stuk lastiger gaat en extreem veel vocht vasthouden.
Omdat de klachten zo aanzienlijk blijven en de Dexa niet kan worden afgebouwd word er eind november besloten dat de Hersentumor toch operatief zal worden verwijderd. Een hersenoperatie zal worden ingepland waarin Jorrit aangeeft dit graag begin januari 2023 te laten plaatsvinden omdat hij de kerstvakantie met Jayce wil doorbrengen.
Begin december worden de klachten erger. Op 8 december bel ik de afdeling neurochirugie op en vertel hen wat ik constateer bij Jorrit. Wij worden diezelfde dag nog teruggebeld en de week erop 13 december moeten wij ons melden omdat op woensdag 14 december de hersenoperatie van Jorrit zal worden uitgevoerd
Op 13 december om 12 uur melden bij ons op afdeling 2B Neurocentrum. Hier worden nog wat laatste fotos en controles uitgevoerd. Hieruit bljkt dat Jorrit zijn long niet steeds niet goed is na alle klaplongen en er zal een drain moeten worden geplaatst om Jorrit aan de beademing te kunnen leggen voor de volgende dag. Heftig omdat voorgaande keren een drain werd aangelegd terwijl Jorrit onder narcose was.
De volgende ochtend is het zo ver. We maken ons op voor een paar lange uren. We bellen ’s ochtends nog even en zeggen hoeveel we van elkaar houden. Ik merk dat ik deze operatie aan zijn hersenen het meest lastig vind. Ik vind het eng.
Na een uur of 5 word ik gebeld door de chirurg dat de operatie goed is verlopen. Het was goed dat Jorrit eerder aan de bel heeft getrokken. De tumor in zijn hoofd stond onder zo’n grote druk dat hij zodra zijn schedel werd opengemaakt meteen eruit plopte. Dit verklaard ook waarom Jorrit zich zo beroerd voelde de afgelopen periode.
Dan word ik gebeld door de zuster van de uitslaapkamer. Hij is wakker en wil mij graag spreken. Hij klinkt opgewekt en voelt zich best ok. Zodra het mag ga ik meteen naar boven om hem te zien. Ondanks zijn tulband zie ik opluchting en strijdbaarheid in zijn ogen. Na 4 dagen mag hij naar huis en gaan wij ons opmaken voor herstel. Jayce is zo blij dat papa weer thuis is.
https://www.doneeractie.nl/help-jorrit-zijn-herrineringen-te-maken-zie-update/-71511
